تفاوت کوین و توکن چیست ؟

کوین چیست ؟

 

 

کوین (Coin)  ( تفاوت کوین و توکن چیست ؟ ) به هر رمزارزی که یک بلاکچین مستقل و پایدار داشته باشد گفته می‌شود . کوین، ارز دیجیتالی است که با استفاده از تکنیک‌های رمزنگاری ایجادشده و ارزش را در طول زمان ذخیره می‌کند . پروژه‌های کوین معمولاً از ابتدا طراحی و راه‌اندازی ، می‌شوند . برای مثال رمزارز بیت کوین ، با هدف حفظ ارزش در طول زمان ، بلاکچین اختصاصی بیت کوین را دارد . در مورد تفاوت کوین (Coin) و توکن (Token) به طور کلی می‌توان گفت که کوین‌ها روی بستر بلاک چین یا شبکه اختصاصی مربوط به خودشان فعالیت می‌کنند ، اما توکن ها بلاک چین اختصاصی ندارند و روی بستر بلاک چین کوین‌های میزبان فعالیت می‌کنند . تفاوت کوین و توکن چیست ؟

از کوین‌ها در چه مواردی استفاده می‌شود؟
نمونه‌ای از کوین‌ها ، همان ارز دیجیتال بیت کوین، لایت کوین و مونرو است از کوین‌های دیجیتالی به عنوان یک پول واقعی استفاده می‌شود . از موارد استفاده کوین‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- کوین ها به عنوان یک ذخیره کننده ارزش هستند .
2- برای انتقال پول و یا دریافت و ارسال ارزشی می توانید از کوین ها استفاده کنید .
3- کوین ها یک نوع واحد ارزی از نوع دیجیتالی محسوب می‌شوند که می توان کالاها یا خدمات را براساس آن‌ها قیمت‌گذاری کنید . ( تفاوت کوین و توکن چیست )

 

توکن چیست ؟

 

 

همانطور که توضیح داده شد توکن بلاکچین اختصاصی ندارد و بر بستر لاکچین میزبان فعالیت می کند. توکن دارایی دیجیتالی است که می‌تواند به عنوان یک روش پرداخت عملکردهایی مشابه با کوین‌ها را انجام دهد . توکن‌ (Token)، یک استفاده منحصر به فرد از یک پلتفرم قرارداد هوشمند مانند اتریوم است . ویتالیک بوترین با بررسی بیت کوین و نقطه ضعف‌های آن ، رمزارزی را طراحی کرد که بهتر و سریع‌تر از بیت کوین عمل کند . اتریوم رمزارز بومی یک پلتفرم قرارداد هوشمند (Smart Contract) است که بر بستر بلاکچین فعالیت می‌کند و به کاربران اجازه می‌دهد که توکن‌هایی را که از مشتقات بلاکچین اصلی هستند ، ایجاد و مدیریت کنند . همچنین برای ایجاد یک توکن نیازی نیست که طراحی و کدنویسی آن را از صفر شروع کنید . بلکه از یک قرارداد هوشمند مانند اتریوم برای ایجاد آن می توان استفاده کرد. همین شیوه ساخت از برجسته‌ترین نقاط تفاوت کوین و توکن است . در حال حاضر بلاکچین اتریوم  ( ERC20 ) ، محبوب‌ترین بلاکچین برای میزبانی توکن‌ها است . بسیاری از توکن‌های از جمله تتر و میکر بر بستر ERC20 قرار دارند . همچنین بلاکچین‌های ترون (Tron)، تزوس (Tezos) و کاسموس (Cosmos) بلاکچین‌های محبوب برای توکن‌ها هستند .

سه دلیل از مهم ترین دلیل اینکه تعداد توکن ها به مراتب بیشتر از کوین هاست عبارت است از :

زمان
کوین ها و توکن ها، در ابتدا توسط اشخاصی تشکیل می‌شوند که در اصطلاح به آن ها تیم های توسعه دهنده می‌گویند . یکی از مهم ترین دلایلی که این تیم ها برای شروع فعالیت ، توکن بودن را به کوین ترجیح می‌دهند صرفه جویی در زمان است . برای شخصی که اطلاعات و دانش کافی داشته باشد ساختن یک توکن در چند دقیقه یا چند ساعت ممکن است ، اما راه اندازی یک پلتفرم در بلاک چین به این سرعت ممکن نیست .
سادگی ایجاد توکن نسبت به کوین
ایجاد یک توکن، کار بسیار راحت تری نسبت به ایجاد کوین است . راه اندازی یک پلتفرم در سیستم بلاک چین پیچیدگی خاصی دارد که تخصص بالا نیاز دارد و برای ایجاد یک کوین، مراحل بسیار پیچیده‌ای باید انجام شود .

هزینه
هزینه راه اندازی یک شبکه بلاک چین به مراتب بیشتر از تولید توکنی است که بر بستر بلاک چین میزبان خود فعالیت می کند . ( تفاوت کوین و توکن چیست )

 

 

مقایسه کوین و توکن

 

به طور کلی، تفاوت کوین و توکن را می‌توان در چند جمله خلاصه کرد :
. کوین‌ها بلاکچین اختصاصی دارند اما توکن‌ها از بستر سایر بلاکچین‌ها برای فعالیت خود استفاده می‌کنند .
. توکن‌ها را می‌توان در تمام آدرس‌های بلاکچین میزبان ذخیره کرد . در حال حاضر بیشتر توکن ها از بستر بلاک چین اتریوم استفاده می کنند ، بنابراین، با داشتن یک کیف پول اتریوم می‌توانید توکن های این بلاک چین را خرید و فروش کنید . برای مثال؛ اگر قصد دارید معاملات تان را با ارز تتر انجام دهید می‌توانید برای خرید آن، آدرس کیف پول اتریوم را بدهید . اما هر کوین ، نیاز به کیف پول و آدرس اختصاصی دارد .
. کارمزد توکن‌ها معمولاً از رمزارز بومی بلاکچین کسر می‌شود اما کارمزد شبکه در کوین‌ها ، از خود کوین برداشت می‌شود .
. توکن‌ها کاربردهای مختلفی در شبکه دارند اما کوین‌ها معمولاً فقط واسطه معاملات هستند .

 

موارد استفاده از توکن چیست ؟

 

 

پلتفرم‌های ابر رایانه‌ای : Golem اولین ابر رایانه غیرمتمرکز جهان است که به طور انحصاری توسط دیتاسنترها ، لپ‌تاپ‌ها و رایانه‌های شخصی در سراسر جهان فعالیت می‌کند .
قراردادهای هوشمند : قرارداد هوشمند پروتکلی است که در صورت تحقق شرایط خود ، انجام تراکنش‌ها را به صورت خودکار انجام می‌دهد .
توکن های غیر قابل تعویض : ان اف تی که به اختصار به آن NFT می‌گویند ، یک نوع از توکن هایی است که به صورت دارایی های غیر قابل تعویض و منحصر بفرد هستند .
Dapps: اکثر توکن‌های رمزارزی به منظور فعالیت در اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (Dapps) در بلاکچین اتریوم طراحی شده‌اند . این توکن‌ها به عنوان درگاهی Dapps (مانند بازی‌ها یا سرویس‌های درخواستی که توسط اتریوم در بلاکچین مشترک خود طراحی شده‌اند) عمل می‌کنند . توکن‌های مبتنی بر اتریوم ، به یک جز اصلی در اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (Dapps) تبدیل شده‌اند .
هویت دیجیتال کاربران : توکن Civic، یک هویت‌سنجی دیجیتال غیرمتمرکز است که جهت تأیید دسترسی به خدمات دیجیتال ازجمله وبسایت‌ها و نرم افزارهای با محدودیت سنی انجام می شود . ( تفاوت کوین و توکن چیست )

 

موارد استفاده از کوین چیست ؟

 

 

حواله‌جات بین‌المللی : کوین ریپل (XRP) جهت تسهیل بدون وقفه پردازش تراکنش‌های بین‌المللی طراحی شده و پرداخت‌های آن به مجوز یا تأیید طرف مقابل نیازی ندارد.
ذخیره ارزش : کوین‌هایی مانند بیت‌کوین قصد دارند جایگزینی برای سیستم متمرکز بانکداری فعلی باشند ، بیت‌کوین با ارائه تراکنش‌های غیرمتمرکز، به یک دارایی ارزشمند قابل اعتماد تبدل شده است.
پول دیجیتال : دش (Dash) برخلاف سایر رمزارزها ، به دنبال بهبود ناشناس بودن است و تمرکز دش بر روی معاملات دیجیتال است .
انواع توکن و کاربرد آن چیست ؟

دسته‌بندی توکن‌ها صرفاً برای آسان‌تر کردن فهم روش کار آن‌ها است و هر توکن، ممکن است در دو دسته‌بندی تعریف شود ، و لزوما در یک دسته بندی قرار نمی گیرد .
توکن تتر که پشتوانه آن یک دلار آمریکا است ، با هدف حفظ ارزش سرمایه فعالان بازار در برابر نوسانات به وجود آمد .

توکن‌ها انواع مختلفی دارند که شامل دسته بندی های زیر می شوند :

. توکن‌های امنیتی (Security token)
توکن‌های امنیتی که به آن‌ها توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود ، به عنوان حق مالکیت فرد بر یک دارایی دیجیتالی یا غیر دیجیتالی استفاده می‌شوند . و حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد. به لحاظ عملکرد ، این توکن‌ها شبیه به سهام ، اوراق ‌قرضه یا مشتقات هستند .
این نوع توکن‌ها در اثر افزایش نگرانی‌های دولت‌ها بر سر نظارت بر دارایی‌ها شکل گرفت.

. توکن‌های کاربردی (Utility tokens)
توکن‌های کاربردی ، خدمات خاصی را ارائه می‌کنند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است .این دسته از توکن‌ها ، دسترسی به کالاها و خدمات یک پروژه خاص را فراهم می‌کند . همچنین می‌توان از آن‌ها به عنوان نوعی تخفیف یا دسترسی ویژه به کالا و خدمات یک پروژه استفاده کرد . برای مثال توکن Vethor که بر بستر بلاکچین Vechain فعالیت می‌کند ، به عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود .

. توکن‌های معاملاتی (Transactional Token)
معمولاً توکن‌های معاملاتی ، مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خرید و فروش کالا و خدمات مناسب هستند . در حالت کلی، هدف کریپتوکارنسی‌ها ذخیره ی ارزشی است (مانند پول نقد و طلا) که از طریق آن امکان خرید ، فروش و سایر تراکنش‌های مالی فراهم ‌شود . این ارزها قصد دارند تا کارکردی مانند دلار و یورو داشته باشند ، با این تفاوت که تحت حمایت دولت و یا هیچ نهاد دیگری نباشند . استیبل کوین‌هایی مانند تتر یا دای (Dai) از جمله این توکن‌ها هستند . ( تفاوت کوین و توکن چیست )